Obecnie pracownicy kopalń Polskiej Grupy Górniczej pracują normalnie, czyli w trybie zmianowym. To nie jest tak, że górnicy się nie boją. Każdy z nich ma rodziny oraz obawy o ich los i byt.

Najwyższy czas podnieść płace w górnictwie. Uspokajanie jednorazówkami nic nie da. Realna płaca w kopalniach zmniejszyła się przez ostatnie lata diametralnie w stosunku do zarobków w kraju. Sprawia to, że młodzi ludzie wybierają inne zawody. A w branży brakuje fachowców. Ciężka i niebezpieczna praca górnika nie jest godnie opłacana.

Płace w górnictwie realnie spadają. Coraz droższe życie sprawia, że wartość górniczej pensji jest niewielka. Tym bardziej spadek ten widać na tle zarobków innych branż. Szczególnie, kiedy wynagrodzenie porówna sobie mło­dy pracownik, który przyjął się do kopalni i nie widzi dla siebie przyszłości. 2-3 tys. zł to marne wynagrodzenie i kiepska perspektywa. A przy warunkach w jakich musi pracować górnik to granda i powód dlaczego ludzie się buntują, żądając wyższych wynagrodzeń.

24 czerwca wystąpiliśmy z wnioskiem o zwołanie Zespołu Trójstronnego ds. bezpieczeństwa Socjalnego Górników. Stosowana ostatnio coraz częściej praktyka spotykania się poszczególnych central z przedstawicielami Rządu jest moim zdaniem nieskuteczna i niewłaściwa. W końcu to zespoły branżowe, powołane zostały w celu prowadzenia trójstronnego dialogu sektorowego.

W Katowicach, 13-15 maja odbywał się Europejski Kongres Gospodarczy. Ponad 12,5 tysiąca uczestników, 1000 prelegentów z całego świata. Oczywiście nie zabrakło tematu transformacji energetycznej, a co za tym idzie tematu:  węgla, dekarbonizacji, polityki klimatycznej.

1 maja to międzynarodowy dzień solidarności ludzi pracy. Dzień, w którym pracownicy i związkowcy na całym świecie przypominają o prawie do godnej pracy i godnego życia. Święto Pracy obchodzone jest od 1890r . Wprowadziła je II Międzynarodówka dla upamiętnienia wydarzeń z pierwszych dni maja 1886 w Chicago, w Stanach Zjednoczonych podczas strajku będącego częścią ogólnokrajowej kampanii na rzecz wprowadzenia 8-godzinnego dnia pracy.

Pod takim hasłem 22 września 2018 roku ulicami Warszawy przeszła wielotysięczna manifestacja członków OPZZ. Ramię w ramię protestowali nauczyciele, kolejarze, pracownicy służby zdrowia, ludzie przemysłu, transportu, budownictwa, energetyki i górnictwa. Jednym z głównych priorytetów tej manifestacji było zasygnalizowanie rządzącym ludzkiego niezadowolenia z niskich płac.

Początek roku wysypał się medialnymi doniesieniami, że sytuacja w górnictwie po 2018 roku jest najlepsza od lat, a co niektórzy mówią nawet,  że wspaniała. Na potwierdzenie tej tezy prezentowane są wyniki ekonomiczne poszczególnych firm, pojawia się zysk, dywidenda, środki na nowe inwestycje.

Ciągle ich brak. A rozszerzając odpowiedź, są na różnych etapach negocjacji w poszczególnych spółkach. W najgorszej sytuacji jest zawarcie PUZP. Mimo że minął już ponad rok od przyjęcia przez rząd „Programu dla górnictwa węgla kamiennego do 2030r”, w którym jasno zapisano, że w górnictwie funkcjonował będzie  ponadzakładowy układ zbiorowy pracy.